var contents = fs.readFileSync('filePath');
console.log(content);
console.log('Doing something else'); fs.readFile('filePath', function (err, contents) {
console.log(contents);
});
console.log('Doing something else'); 
احتمالاً به این نوع استفاده‌ی از Node.js که به REPL معروف است، نیازی نداشته باشید. در واقع هدف بررسی نصب بودن ران‌تایم بر روی سیستم است. با استفاده از فرمان node نیز می‌توان یک فایل جاوا اسکریپتی را اجرا کرد. برای اینکار یک فایل با نام test.js را با محتویات زیر درون VS Code ایجاد کنید:
سپس دستور node test.js را وارد کنید:
همانطور که مشاهده می‌کنید نتیجه‌ی فایل عنوان شده، در خروجی نمایش داده شده است. در حالت کلی تمام کاری که نود انجام می‌دهد، ارائه یک Execution engine برای جاوا اسکریپت می‌باشد.
استفاده از Node.js در ویژوال استودیو
برای کار با Node.js درون ویژوال استودیو باید ابتدا افزونه‌ی Node.js Tools را برای ویژوال استودیو نصب کنید. بعد از نصب این افزونه، تمپلیت Node.js در زمان ایجاد یک پروژه برای شما نمایش داده خواهد شد:
برای شروع، تمپلیت Blank Node.js Console Application را انتخاب کرده و بر روی OK کلیک کنید. با اینکار یک پروژه با ساختار زیر برایمان ایجاد خواهد شد:
همانطور که ملاحظه می‌کنید، یک فایل با نام app.js درون تمپلیت ایجاد شده، موجود است. app.js در واقع نقطه‌ی شروع برنامه‌‌مان خواهد بود. همچنین دو فایل دیگر نیز با نام‌های README.md، جهت افزودن توضیحات و یک فایل با نام package.json، جهت مدیریت وابستگی‌های برنامه به پروژه اضافه شده‌اند. اکنون می‌توانیم شروع به توسعه‌ی برنامه‌ی خود درون ویژوال استودیو کنیم. همچنین می‌توانیم از قابلیت‌های debugging ویژوال استودیو نیز بهره ببریم:
.png)
اگر مسیر پروژه‌ی ایجاد شده‌ی فوق را درون windows explorer باز کنید خواهید دید که ساختار آن شبیه به یک پروژه‌ی Node.js می‌باشد. با این تفاوت که دو آیتم دیگر همانند دیگر پروژه‌های ویژوال استودیو نیز به آن اضافه شده است که طبیعتاً می‌توانید در حین کار با سورس کنترل، از انتشار آنها صرفنظر کنید.
لازم به ذکر است پروژه‌ی ایجاد شده‌ی فوق را نیز می‌توانید همانند حالت عادی، از طریق command line و همانند پروژه‌های Node.js اجرا کنید:
node app.js
در واقع از ویژوال استدیو می‌توانیم به عنوان یک ابزار برای دیباگ پروژه‌های Node.js استفاده کنیم. لازم به ذکر است، Visual Studio Code نیز امکان دیباگ اپلیکیشن‌های Node.js را در اختیارمان قرار می‌دهد. در نتیجه در مواقعیکه نسخه‌ی کامل ویژوال استودیو در دسترس نیست نیز می‌توانیم از VS Code برای دیباگ برنامه‌هایمان استفاده کنیم:
public interface IAppVersionService
{
string GetAppVersion();
} public class AndroidAppVersionService : IAppVersionService
{
public Android.Content.Context Context { get; set; }
public string GetAppVersion()
{
return Context.PackageManager.GetPackageInfo(Context.PackageName, 0).VersionName;
}
} containerBuilder.RegisterType<AndroidAppVersionService>()
.As<IAppVersionService>()
.PropertiesAutowired(PropertyWiringOptions.PreserveSetValues); public class iOSAppVersionService : IAppVersionService
{
public string GetAppVersion()
{
var infoDictionary = NSBundle.MainBundle.InfoDictionary;
return infoDictionary?["CFBundleShortVersionString"] as NSString;
}
} public string GetAppVersion()
{
return $"{Package.Current.Id.Version.Major}.{Package.Current.Id.Version.Minor}";
} async Task ShowSomeAlertToAndroidPhoneUsersOnly()
{
if (DeviceService.RuntimePlatform == RuntimePlatform.Android && DeviceService.Idiom == TargetIdiom.Phone)
{
await UserDialogs.AlertAsync("Some alert to android phone users only!", "Test");
}
} public class XamAppEntryRenderer : EntryRenderer
{
protected override void OnElementChanged(ElementChangedEventArgs<Entry> e)
{
base.OnElementChanged(e);
if (e.NewElement != null) /* e.NewElement is a Xamarin Forms' Entry */
{
Control.ClearButtonMode = UITextFieldViewMode.WhileEditing; // Control is UITextField
}
}
} [assembly: ExportRenderer(typeof(Entry), typeof(XamAppEntryRenderer))]
بعنوان مثال می‌توان با ترکیب تصاویر و آدرس‌های مختلف دانشگاه‌های تهران، یک map Mashup درست کرد.
برای Photo Mashup ابزار Color Picker هم هست که امکان جستجوی تصاویر را بر اساس رنگ فراهم می‌کند و از سرویس اشتراک گذاری عکس Flickr استفاده می‌کند که در این آدرس قابل استفاده است.
معماری Mashup هم مثل معماری MVC (البته با تفاوت‌های فاحش) سه لایه‌ای است :
لایه نمایش / تعامل کاربر (همان رابط کاربری است)
تکنولوژی‌ها : HTML/XHTML, CSS, Javascript, Asynchronous JS and Xml (Ajax).
وب سرویس‌ها : عملکرد محصول از طریق سرویس‌های API هم قابل دسترسی است
تکنولوژی‌ها : XMLHTTPRequest, XML-RPC, JSON-RPC, SOAP, REST
داده : فراهم آوردن امکان ارسال ، مرتب سازی و دریافت داده
تکنولوژی‌ها : XML , JSON , KML
از نظر معماری Mashup دارای 2 سبک است : الف) مبتنی بر وب – ب) مبتنی بر سرور
در ادامه با هم نمونه ای از استقرار معماری وب گرا WOA را در سازمان، بصورت شماتیک می‌بینیم. با هم مشاهده می‌کنیم با این پیاده سازی، موانع سر راه ما کاهش پیدا می‌کنند و سرعت یکپارچگی افزایش پیدا می‌کند. بدین صورت که می‌توان از قدرت شبکه جهانی وب در جهت انتقال محتوای مورد نیازمان به هر جا و در هر زمانی بهره جست.
شاید برای شما سوال پیش بیاید که ما در معماری وب گرا بحث می‌کردیم، اصلا چرا وارد مفهوم Mashup شدیم؟
به‌عبارت فنی‌تر چرا معماری وب گرا (WOA) برای Mashups اهمیت دارد ؟
پاسخ یک کلمه است : REST . همانطور که بالاتر نیز اشاره کردم، Mashup از REST بهره می‌برد. به منظور افزایش اطلاعات در رابطه با REST باید گفت Roy Fielding آنرا بنیان نهاده‌است. میخواهید او را بهتر معرفی کنم؟ وی یکی از خالقان HTTP است و مگر می‌توان وب را بدون HTTP فرض کرد که مهمترین پروتکل انتقال ابر متن در جهان و پروتکل زیربنایی وب است؟!
REST به خوبی با معماری اینترنت عجین شده است! بپرسید چرا؟ چون پروتکل اصلی اینترنت HTTP است و هر دوی اینها از یک ذهن نشات گرفته و او کسی نیست جز Roy Fielding. اما باید بگویم REST یک استاندارد نیست؛ با وجود سادگی بسیار زیاد، تنها یک سبک استفاده از HTTP است.
REST همچنین از متدهای اختصاصی HTTP نظیر GET, PUT , POST , DELETE در بالای یک URL استفاده می‌کند تا نشان دهد چه رویدادی رخ می‌دهد.
در پایان گفته‌ها در رابطه با REST باید بگویم ATOM همان REST است. منظورم از ATOM ویرایشگر معروف متنی نیست که برای نوشتن کدهای برنامه نویسی استفاده قرار می‌گیرد؛ آنرا غالبا به شکل Atom می‌نویسند چرا که مخفف چند کلمه نیست و یک کلمه خاص است اما ATOM یک استاندارد وب به زبان XML است که برای خوراک وب بعنوان جایگزینی برای RSS استفاده می‌شود. ATOM را با AtomPub یا APP اشتباه نگیرید؛ چرا که APP پروتکل انتشاری است مبتنی بر پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) و برای به روزرسانی محتوی وب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در ادامه مباحث دررابطه با معماری وب گرا باید گفت WOA امروزه بعنوان مدل حاکم برنامه‌های تحت شبکه مطرح است. اما متاسفانه فروشندگان بزرگی در پشت آن حضور ندارند به همین دلیل آنچنان که باید عمومیت نیافته است. WOA همچنان می‌تواند بیشترین سود حاصل را از طریق شبکه فراهم کند. شاید بتوان گفت کوتاه‌ترین مسیر برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای همین معماری وب گرا است.
فرمول جالبی هم برای تعریف وب ارائه شده‌است که با هم می‌بینیم :
HTTP + URIs = Web
ظرافت فرمول بالا به اهمیت پروتکل زیربنایی وب یعنی HTTP اشاره دارد. URI هم مجموعه‌ای از رشته‌هاست که برای شناسایی یک منبع خاص تحت وب به کار می‌روند. در شکل زیر رابطه بین URI , URN , URL را بررسی می‌کنیم. URI تشکیل شده‌است از URL و URN .URL متد دسترسی به منبع را مشخص می‌کند، در حالیکه URN تنها مشخص کننده نام منبع می‌باشد و هیچگونه روشی را برای دسترسی به ما ارائه نمی‌دهد. بعنوان مثال یک شماره ISBN کتاب، یک نوع URN است.
// crate a surface
var info = new SKImageInfo(256, 256);
using var surface = SKSurface.Create(info);
// the the canvas and properties
var canvas = surface.Canvas;
// make sure the canvas is blank
canvas.Clear(SKColors.White);
// draw some text
using var typeface = SKTypeface.FromFamilyName("Tahoma");
using var paint = new SKPaint
{
Color = SKColors.Black,
IsAntialias = true,
Style = SKPaintStyle.Fill,
TextAlign = SKTextAlign.Center,
TextSize = 24,
Typeface = typeface,
};
var coord = new SKPoint(info.Width / 2, (info.Height + paint.TextSize) / 2);
canvas.DrawText("آزمایش", coord, paint);
// save the file
using var image = surface.Snapshot();
using var data = image.Encode(SKEncodedImageFormat.Png, 100);
using var stream = File.OpenWrite("farsi-text-1.png");
data.SaveTo(stream); <ItemGroup> <PackageReference Include="SkiaSharp" Version="2.88.3" /> </ItemGroup>
<ItemGroup> <PackageReference Include="SkiaSharp" Version="2.88.3" /> <PackageReference Include="SkiaSharp.HarfBuzz" Version="2.88.3" /> </ItemGroup>
// crate a surface
var info = new SKImageInfo(256, 256);
using var surface = SKSurface.Create(info);
// the the canvas and properties
var canvas = surface.Canvas;
// make sure the canvas is blank
canvas.Clear(SKColors.White);
// draw some text
using var typeface = SKTypeface.FromFamilyName("Tahoma");
using var shaper = new SKShaper(typeface);
using var paint = new SKPaint
{
Color = SKColors.Black,
IsAntialias = true,
Style = SKPaintStyle.Fill,
TextAlign = SKTextAlign.Center,
TextSize = 24,
Typeface = typeface,
};
var coord = new SKPoint(info.Width / 2, (info.Height + paint.TextSize) / 2);
canvas.DrawShapedText(shaper, "آزمایش", coord, paint);
// save the file
using var image = surface.Snapshot();
using var data = image.Encode(SKEncodedImageFormat.Png, 100);
using var stream = File.OpenWrite("farsi-text-2.png");
data.SaveTo(stream); 
static FontSelector getFontSelector(string fontFileName, int size, int style, BaseColor color)
{
var systemRoot = Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot");
var mainPath = Path.Combine(systemRoot, "fonts\\" + fontFileName);
if (!File.Exists(mainPath))
{
throw new FileNotFoundException(mainPath + " not found.");
}
if (!FontFactory.IsRegistered(mainPath))
{
FontFactory.Register(mainPath);
}
var tahomaPath = Path.Combine(systemRoot, "fonts\\tahoma.ttf");
if (!File.Exists(tahomaPath))
{
throw new FileNotFoundException(tahomaPath + " not found.");
}
if (!FontFactory.IsRegistered(tahomaPath))
{
FontFactory.Register(tahomaPath);
}
var fontSelector = new FontSelector();
fontSelector.AddFont(FontFactory.GetFont(mainPath, BaseFont.IDENTITY_H, true, size, style, color));
fontSelector.AddFont(FontFactory.GetFont(tahomaPath, BaseFont.IDENTITY_H, true, size, style, color));
return fontSelector;
}
namespace TestPartCover
{
public class Foo
{
public int DoFoo(int x, int y)
{
int z = 0;
if ((x > 0) && (y > 0))
{
z = x;
}
return z;
}
public int DoSum(int x)
{
return ++x;
}
}
}
using NUnit.Framework;
namespace TestPartCover.Tests
{
[TestFixture]
public class Tests
{
[Test]
public void TestDoFoo()
{
var result = new Foo().DoFoo(-1, 2);
Assert.That(result == 0);
}
}
}
<configuration>
<startup>
<supportedRuntime version="v4.0.30319" />
</startup>
<runtime>
<loadFromRemoteSources enabled="true" />
TestPartCover.Tests.dll /framework=4.0.30319 /noshadow
+[TestPartCover]*
-[nunit*]*
-[log4net*]*
<PartCoverSettings>
<Target>D:\Prog\Libs\NUnit\bin\net-2.0\nunit-console.exe</Target>
<TargetWorkDir>D:\Prog\1390\TestPartCover\TestPartCover.Tests\bin\Debug</TargetWorkDir>
<TargetArgs>TestPartCover.Tests.dll /framework=4.0.30319 /noshadow</TargetArgs>
<Rule>+[TestPartCover]*</Rule>
<Rule>-[nunit*]*</Rule>
<Rule>-[log4net*]*</Rule>
</PartCoverSettings>
