• شناسایی منابع
  
• بکارگیری منابع از طریق نمایش آنها (منابع وب)
  
• پیام‌های خودتوصیفی
  
• ابررسانه بعنوان قلب تپنده موقعیت برنامه
  
• درگیر نکردن برنامه “
  

• توزیع (HTTP , Feeds)
  
• ترکیب (Hypermedia , Mashups)
  
• امنیت (Open ID, SSL)
  
• قابلیت انتقال داده (XML,RDF)
  
• قابلیت نمایش داده (ATOM, JSON)
  
• متدهای انتقال (REST, HTTP, Bit Torrent)
  

• هر چیزی یک منبع است.
  
• هر منبعی یک تمثیل دارد.
  
• هر منبعی یک نام بخصوص دارد.
  
• انتقال موقعیت نیازمند کشف و شهود (Discovery) است.
  
• پروتکل شبکه پایه WOA می‌باشد
  

• اطلاعات در قالب منابع (Resources) نمایش می‌یابند.
  
• منابع توسط URI‌ها شناخته می‌شوند.
  
• منابع از طریق HTTP اداره می‌شوند.
  
• معاهدات به صورت ضمنی در نمایش منابع می‌باشند.
  
• رابط‌ها بطور کلی عام هستند.
  

• ساده سازی توسعه پذیری، مقیاس پذیری
  
• کاهش زمان توسعه ویژگی‌های جدید
  
• کاهش زمان مهندسی مورد نیاز برای یکپارچه سازی
  
• سازنده فرصت‌هایی جدید برای mash-ups و دیگر داستان‌های غیرقابل پیش بینی کاربری
  
• اما وضعیت ارتباطی کلاینت‌ها و سرورها در WOA چگونه است ؟
  
• سرویس‌ها وابسته به دیگر سرویس‌ها هستند.
  
• ارتباطات از طریق HTTP صورت می‌گیرد.
  
• کلاینت‌ها حکم منبع و سرویس دهی به دیگر کلاینت‌ها را دارند.
  
• مقیاس پذیری ، توسعه پذیری == اتصالات داخی 
  

بعنوان مثال می‌توان با ترکیب تصاویر و آدرس‌های مختلف دانشگاه‌های تهران، یک map Mashup درست کرد.

برای Photo Mashup ابزار Color Picker هم هست که امکان جستجوی تصاویر را بر اساس رنگ فراهم می‌کند و از سرویس اشتراک گذاری عکس Flickr استفاده می‌کند که در این آدرس قابل استفاده است.

معماری Mashup هم مثل معماری MVC (البته با تفاوت‌های فاحش) سه لایه‌ای است :

لایه نمایش / تعامل کاربر (همان رابط کاربری است)

تکنولوژی‌ها : HTML/XHTML, CSS, Javascript, Asynchronous JS and Xml (Ajax).

وب سرویس‌ها : عملکرد محصول از طریق سرویس‌های API هم قابل دسترسی است

تکنولوژی‌ها : XMLHTTPRequest, XML-RPC, JSON-RPC, SOAP, REST

داده : فراهم آوردن امکان ارسال ، مرتب سازی و دریافت داده

تکنولوژی‌ها : XML , JSON , KML

از نظر معماری  Mashup  دارای 2 سبک است : الف) مبتنی بر وب – ب) مبتنی بر سرور

 در ادامه با هم نمونه ای از استقرار معماری وب گرا WOA را در سازمان، بصورت شماتیک می‌بینیم. با هم مشاهده می‌کنیم با این پیاده سازی، موانع سر راه ما کاهش پیدا می‌کنند و سرعت یکپارچگی افزایش پیدا می‌کند. بدین صورت که می‌توان از قدرت شبکه جهانی وب در جهت انتقال محتوای مورد نیازمان به هر جا و در هر زمانی بهره جست.

شاید برای شما سوال پیش بیاید که ما در معماری وب گرا بحث می‌کردیم، اصلا چرا وارد مفهوم Mashup شدیم؟

به‌عبارت فنی‌تر چرا معماری وب گرا (WOA) برای Mashups اهمیت دارد ؟

 پاسخ یک کلمه است : REST . همانطور که بالاتر نیز اشاره کردم، Mashup از REST بهره می‌برد. به منظور افزایش اطلاعات در رابطه با REST باید گفت Roy Fielding آنرا بنیان نهاده‌است. میخواهید او را بهتر معرفی کنم؟ وی یکی از خالقان HTTP است و مگر می‌توان وب را بدون HTTP فرض کرد که مهمترین پروتکل انتقال ابر متن در جهان و پروتکل زیربنایی وب است؟! 

REST به خوبی با معماری اینترنت عجین شده است! بپرسید چرا؟ چون پروتکل اصلی اینترنت HTTP است و هر دوی این‌ها از یک ذهن نشات گرفته و او کسی نیست جز Roy Fielding. اما باید بگویم REST یک استاندارد نیست؛ با وجود سادگی بسیار زیاد، تنها یک سبک استفاده از HTTP است.

REST همچنین از متدهای اختصاصی HTTP نظیر GET, PUT , POST , DELETE در بالای یک URL استفاده می‌کند تا نشان دهد چه رویدادی رخ می‌دهد.

در پایان گفته‌ها در رابطه با REST باید بگویم ATOM همان REST است. منظورم از ATOM ویرایشگر معروف متنی نیست که برای نوشتن کدهای برنامه نویسی استفاده قرار می‌گیرد؛ آنرا غالبا به شکل Atom می‌نویسند چرا که مخفف چند کلمه نیست و یک کلمه خاص است  اما ATOM یک استاندارد وب به زبان XML است که برای خوراک وب بعنوان جایگزینی برای RSS استفاده می‌شود. ATOM را با AtomPub یا APP اشتباه نگیرید؛ چرا که APP پروتکل انتشاری است مبتنی بر پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) و برای به روزرسانی محتوی وب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در ادامه مباحث دررابطه با معماری وب گرا باید گفت WOA امروزه بعنوان مدل حاکم برنامه‌های تحت شبکه مطرح است. اما متاسفانه فروشندگان بزرگی در پشت آن حضور ندارند به همین دلیل آنچنان که باید عمومیت نیافته است. WOA همچنان می‌تواند بیشترین سود حاصل را از طریق شبکه فراهم کند. شاید بتوان گفت کوتاه‌ترین مسیر برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای همین معماری وب گرا است. 

فرمول جالبی هم برای تعریف وب ارائه شده‌است که با هم می‌بینیم :

HTTP + URIs = Web

ظرافت فرمول بالا به اهمیت پروتکل زیربنایی وب یعنی HTTP اشاره دارد. URI هم مجموعه‌ای از رشته‌هاست که برای شناسایی یک منبع خاص تحت وب به کار می‌روند. در شکل زیر رابطه بین URI , URN , URL را بررسی می‌کنیم. URI تشکیل شده‌است از URL و URN .URL متد دسترسی به منبع را مشخص می‌کند، در حالیکه URN تنها مشخص کننده نام منبع می‌باشد و هیچگونه روشی را برای دسترسی به ما ارائه نمی‌دهد. بعنوان مثال یک شماره ISBN کتاب، یک نوع URN است. 

// In the file program.fs. 
let x = 40

module Program
let x = 40

module MyModule1 =
     let module1Value = 100

    let module1Function x =
        x + 10

// MyModule2 
module MyModule2 =

    let module2Value = 121

    let module2Function x =
        x * (MyModule1.module1Function module2Value)

module Arithmetic

let add x y =
    x + y

let sub x y =
    x - y

let result1 = Arithmetic.add 5 9

open Arithmetic
let result2 = add 5 9

module Y =
    let x = 1 

    module Z =
        let z = 5

module Y =
    let x = 1 

module Z =
    let z = 5

module Y =
module Z =
    let z = 5

module Y =
    module Z =
        let z = 5

namespace [parent-namespaces.]identifier

namespace Model

type Car =
    member this.Name = "BMW" 

module SetCarName =
    let CarName = "Pride"

module Model.Car

module SetCarName =
    let CarName = "Pride"

namespace Outer

    type OuterMyClass() =
       member this.X(x) = x + 1

namespace Outer.Inner

    type InnerMyClass() =
       member this.Prop1 = "X"

Outer.Inner.InnerMyClass

        public string TestNoneAsync()
        {
            var webClient = new WebClient();
            return webClient.DownloadString("http://www.google.com");
        }

        public void TestAsync()
        {
            var webClient = new WebClient();
            webClient.DownloadStringAsync(new Uri("http://www.google.com"));
            webClient.DownloadStringCompleted += webClientDownloadStringCompleted;
        }

        void webClientDownloadStringCompleted(object sender, DownloadStringCompletedEventArgs e)
        {
            // use e.Result
        }

using System;
using System.Linq;
using System.Net;
using System.Windows.Forms;

namespace Async02
{
    public partial class Form1 : Form
    {
        public Form1()
        {
            InitializeComponent();
        }

        private void btnGetInfo_Click(object sender, EventArgs e)
        {
            var req = (HttpWebRequest)WebRequest.Create("http://www.google.com");
            req.Method = "HEAD";
            req.BeginGetResponse(
                asyncResult =>
                {
                    var resp = (HttpWebResponse)req.EndGetResponse(asyncResult);
                    var headersText = formatHeaders(resp.Headers);
                    txtResults.Text = headersText;
                }, null);
        }

        private string formatHeaders(WebHeaderCollection headers)
        {
            var headerString = headers.Keys.Cast<string>()
                                      .Select(header => string.Format("{0}:{1}", header, headers[header]));
            return string.Join(Environment.NewLine, headerString.ToArray());
        }
    }
}

 An exception of type 'System.InvalidOperationException' occurred in System.Windows.Forms.dll but was not handled in user code
Additional information: Cross-thread operation not valid: Control 'txtResults' accessed from a thread other than the thread it was created on.

        private void btnGetInfo_Click(object sender, EventArgs e)
        {
            var sync = SynchronizationContext.Current;
            var req = (HttpWebRequest)WebRequest.Create("http://www.google.com");
            req.Method = "HEAD";
            req.BeginGetResponse(
                asyncResult =>
                {
                    var resp = (HttpWebResponse)req.EndGetResponse(asyncResult);
                    var headersText = formatHeaders(resp.Headers);
                    sync.Post(delegate { txtResults.Text = headersText; }, null);
                }, null);
        }

using System;
using System.Threading.Tasks;

namespace Async01
{
    public class AsyncExample
    {
        public async Task DoWorkAsync(int parameter)
        {
            await Task.Delay(parameter);
            Console.WriteLine(parameter);
        }
    }
}

        public async Task<double> GetNumberAsync()
        {
            var generator = new Random();
            await Task.Delay(generator.Next(1000));

            return generator.NextDouble();
        }

        public async Task<double> GetSumAsync()
        {
            var leftOperand = await GetNumberAsync();
            var rightOperand = await GetNumberAsync();

            return leftOperand + rightOperand;
        }

        public async Task<double> GetProductOfSumAsync()
        {
            var leftOperand = GetSumAsync();
            var rightOperand = GetSumAsync();

            return await leftOperand * await rightOperand;
        }

 Operator '*' cannot be applied to operands of type 'System.Threading.Tasks.Task<double>' and 'System.Threading.Tasks.Task<double>'

        public async Task<string> DownloadAsync()
        {
            var webClient = new WebClient();
            return await webClient.DownloadStringTaskAsync("http://www.google.com");
        }

        public void TestDownloadAsync()
        {
            Debug.WriteLine("Before DownloadAsync");
            DownloadAsync();
            Debug.WriteLine("After DownloadAsync");
        }

 Before DownloadAsync
After DownloadAsync

 PM> Install-Package Microsoft.Bcl.Async

var numbers1_CS11 = new[] { 1, 2, 3 };

var numbers1_CS_11 = new int[] { 1, 2, 3 };

int[] numbers1_CS12 = [ 1, 2, 3 ];

error CS9176: There is no target type for the collection expression.

Span<string> span1_CS11 = new string[] { "AC", "AL" };

Span<string> span1_CS12 = [ "AC", "AL" ];

ReadOnlySpan<string> readOnlySpan_CS12 = [ "Africa",  "Asia", "Europa"];

int[][] array2D_CS11 =
  {
    new int[] { 2002, 2006, 2010},
    new int[] { 2014, 2018},
    new int[] { 2022, 2026, 2030}
  };

int[][] array2D_CS12 =
  [
     [2002, 2006, 2010],
     [2014, 2018],
     [2022, 2026, 2030]
  ];

List<string> list_CS11 = new List<string> { "Item 1", "Item 2" };

List<string> list_CS12 = [ "Item 1", "Item 2" ];

// Before C#12
List<User> users = new List<User>();
// or
var users = new List<User>();
// or
List<User> user = new();

// C#12
List<User> users = [];

int[] numbers1_CS12 = [ 1, 2, 3 ];
int[] numbers2_CS12 = [ 4, 5, 6 ];

int[] allItems = [ ..numbers1_CS12, ..numbers2_CS12 ];

int[] allItems_CS11 = numbers1_CS12.Concat(numbers2_CS12).ToArray();

int[] join = [..a, ..b, ..c, 6, 5];

int[] a =[1, 2, 3];
Span<int> b = [2, 4, 5, 4, 4];
List<int> c = [4, 6, 6, 5];

List<int> join = [..a, ..b, ..c, 6, 5];

List<(string, int)> otherScores = [("Dave", 90), ("Bob", 80)];

(string name, int score)[] scores = [("Alice", 90), ..otherScores, ("Charlie", 70)];

Smart enums / Type-safe enums in .NET